Είναι δυνατόν μια χούφτα βολβοί να μας διδάξουν ιστορία;
Να μας συγκινήσουν; Να μας γεμίσουν οργή για την σκληρότητα και την αδικία των δυνατών απέναντι στους μικρούς, τους αόρατους της Ιστορίας; Να μας καλλιεργήσουν την ενσυναίσθηση; Να μας προβληματίσουν;
Κι όμως, σας διαβεβαιώνουμε ότι μπορούν! Το φύτεμα των βολβών (δράση 1) στάθηκε η αφορμή για να αναλογιστούμε πόσο εύκολα ανατράπηκε η ζωή των 1.500.000 Εβραιόπουλων του Ολοκαυτώματος αλλά και να προβληματιστούμε καθώς είναι γνωστό πως “ κοινή γάρ ή τύχη καί τό μέλλον αόρατον”. Μέσα από τις ιστορίες αυτών των παιδιών κλάψαμε, στεναχωρηθήκαμε αλλά και θυμώσαμε τόσο, ώστε προσπαθήσαμε να εξωτερικεύσουμε και να οπτικοποιήσουμε το συναίσθημά μας δίνοντας μία μονολεκτική απάντηση στην ερώτηση “Ποια είναι η πρώτη λέξη που σκέφτηκες, μόλις άκουσες την ιστορία που κρύβεται πίσω από το φύτεμα των κρόκων; (δράση 2). Παράλληλα πεισμώσαμε τόσο, ώστε να δώσουμε μια υπόσχεση στα παιδιά του Ολοκαυτώματος που μπορείτε να τη διαβάσετε στην αφίσα μας (δράση 3).
Η ευχή των μαθητών/τριων μας είναι και δική μας ευχή και η υπόσχεση τους είναι και δική μας υπόσχεση.
Αγγελική Δρακοπούλου- Κατερίνα Τσαντάνη
4ο Γυμνάσιο Ηλιούπολης
