Στο σχολείο μας (1ο Γυμνάσιο Αμπελοκήπων-Οδυσσέας Ελύτης), εντάξαμε το πρόγραμμα Crocus στις δράσεις μας για ευαισθητοποίηση και αποδοχή του διαφορετικού. Συμμετείχε ένα τμήμα (Β3) του σχολείου.
Αφού φυτέψαμε τους βολβούς κίτρινου κρόκου και περιμένοντας να φυτρώσουν τα λουλούδια, αναπτύξαμε σειρά ενημερώσεων και δραστηριοτήτων σχετικών με το Ολοκαύτωμα:
Μιλήσαμε για τον αντισημιτισμό, τους νόμους της Νυρεμβέργης, τον Χίτλερ και το Ναζισμό, το Ολοκαύτωμα.
Παρακολουθήσαμε ντοκυμαντέρ με μαρτυρίες κρυμμένων παιδιών στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής (Φιλιά εις τα παιδιά).
Επισκεφτήκαμε τόπους μνήμης της εβραϊκής κοινότητας στην πόλη της Θεσσαλονίκης (Ρεζί Βαρδάρ, Γκέτο Βαρώνου Χίρς, Παλαιό Σιδηροδρομικό Σταθμό, Πλατεία Ελευθερίας).
Ξεναγηθήκαμε στο Εβραϊκό Μουσείο Θεσσαλονίκης
Συμμετείχαμε στις εκδηλώσεις μνήμης για τα 80 χρόνια από την αναχώρηση του πρώτου συρμού για το Άουσβιτς-Μπίργκενάου, όπου είχαμε τη μοναδική ευκαιρία να συναντήσουμε την επιζήσασα Ρίνα Μπαρζιλάι-Ρεβάχ.
Τέλος, ανασύραμε από αρχεία ονόματα εβραιόπουλων της Θεσσαλονίκης, που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα, γράψαμε τις μικρές τους ιστορίες και υποσχεθήκαμε «να μην ξεχάσουμε»
Λέμε τις «ιστορίες» των παιδιών που χάθηκαν στο Ολοκαύτωμα
Ροφέλ-Φελίξ Άβλας: ο πατέρας του, Χαΐμ, ήταν λογιστής, η μητέρα του ονομαζόταν Σαρίνα (Λιάου) Κουένκας. Η οικογένεια κατοικούσε στην οδό Αμαλίας 12. Ο Ροφέλ- Φελίξ γεννήθηκε το 1923, φοίτησε στα Εκπαιδευτήρια Κωνσταντινίδη και σπούδαζε στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ. Τα στοιχεία του στο πανεπιστήμιο σταματούν το 1943. Εκτοπίστηκε στο Άουσβιτς-Μπίργκεναου.
Ισαάκ Μόλχο: Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, ήταν γιος του Ιακώβ και της Σολ Μόλχο. Ο πατέρας του ήταν ραββίνος και κατοικούσαν στην οδό Μπρούφα 22. Ο Ιακώβ αποφοίτησε από το 1ο Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης και την ακαδημαϊκή χρονιά 1936-1937 φοιτούσε στη Νομική Σχολή του Α.Π.Θ. Στρατεύτηκε κατά τη διάρκεια του 1940-1941. Ο Ισαάκ δεν αποφοίτησε ποτέ από τη Νομική Σχολή. Εκτοπίστηκε στο Άουσβιτς-Μπίργκεναου.
Μερκάδο Σουστιέλ: Ο Μερκάδο γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1924. Ο πατέρας του, Μωύς, ήταν υφασματέμπορος, η μητέρα του ονομαζόταν Όρο. Είχε έναν μικρότερο αδελφό τον Ζακ, γεννημένο το έτος 1927. Κατοικούσαν στην οδό Γκαρμπόλα 12. Τα δύο αγόρια, ο Μερκάδο και ο Ζακ φοιτούσαν στο 3ο Γυμνάσιο Αρρένων. Το 1943 ο Μερκάδο ήταν μαθητής της Β΄τάξης.
Ιωσήφ Τζεράσσι: Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1926, ήταν γιος του Χαίμ και της Ρέυνα. Η οικογένεια κατοικούσε στην οδό Εδμόνδου Ροστάν 68. Ο Ιωσήφ φοιτούσε στο 1ο Γυμνάσιο Αρρένων. Το 1943 εκτοπίστηκε στο Άουσβιτς-Μπίργκεναου.
Λίλη-Λούνα Ασσαέλ: Ήταν κόρη του Ραφαέλ και της Μπέρτα. Ο πατέρας της ήταν έμπορος. Η οικογένεια κατοικούσε στην οδό Μπιζανίου 35. Η Λίλη-Λούνα ήταν γεννημένη το 1930. Φοιτούσε στο 1ο Γυμνάσιο Θηλέων και το 1943 ήταν μαθήτρια της Γ΄τάξης. Η φοίτησή της διακόπηκε στις 6 Μαρτίου 1943. Εκτοπίστηκε στο Άουσβιτς-Μπίργκεναου.
Λέα Λεβή: Κόρη του Αβραάμ, που ήταν χρυσοχόος, και της Έστερ. Η οικογένεια κατοικούσε στην οδό Καβακίων 7. Η Λέα γεννήθηκε το 1930 και ήταν μαθήτρια του Α΄Γυμνασίου Θηλέων. «Διέκοψε φοίτηση» στις 6 Μαρτίου 1943.
Ρασέλ Αλεβή: Ο πατέρας της, Μπενβενίστε ήταν φαρμακοποιός, η μητέρα της ονομαζόταν Έστερ. Κατοικούσαν στην οδό Σαρανταπόρου 22. Η Ρασέλ γεννήθηκε το 1930 και φοιτούσε στο Α΄Γυμνάσιο Θηλέων. Το 1943 πήγαινε στην Γ΄τάξη. «Διέκοψε φοίτηση» στις 6 Μαρτίου 1943.
Φλώρα Νισήμ: Γεννήθηκε το 1929, ο πατέρας της ονομαζόταν Χαΐμ και ήταν ράπτης. Κατοικούσε στην οδό Ύδρας 26. Το ακαδημαϊκό έτος 1941-1942 φοιτούσε στο 1ο Γυμνάσιο Θηλέων.
Ισαάκ Γιούδα: Γεννήθηκε το 1936, ο πατέρας του ονομαζόταν Μισέλ και η μητέρα του Μπέλα. Ζούσαν στην οδό Πατρών 26. Ο Ισαάκ φοιτούσε στο 12ο Δημοτικό σχολείο. Την ακαδημαϊκή χρονιά 1942-1943 ήταν μαθητής της Α΄τάξης. Εκτοπίστηκε στο Άουσβιτς-Μπίργκεναου.
Έστερ Χάγιατ: Κόρη του Ιακώβ και της Ντουντού. Γεννημένη στη Θεσσαλονίκη το 1930. Η Έστερ φοιτούσε στο 12ο Δημοτικό σχολείο. Την ακαδημαϊκή χρονιά 1942-1943 ήταν μαθήτρια της Γ΄τάξης. Εκτοπίστηκε στο Άουσβιτς-Μπίργκεναου.
Τους ανθισμένους κρόκους, τους αφιερώνουμε σε σας, Έστερ, Ισαάκ, Φλώρα, Ρασέλ, Λέα, Λίλη-Λούνα, Ιωσήφ, Μερκάδο, Ισαάκ, Ροφέλ-Φελίξ.
(Τα ονόματα των χαμένων παιδιών ανασύρθηκαν τυχαία από τα αρχεία του Εβραϊκού Μουσείου Θεσσαλονίκης και συγκεκριμένα από τη βάση δεδομένων της εφαρμογής «Χαρτογραφώντας την παιδική ηλικία»)
Οι μαθητές έγραψαν:
-«Δυσκολεύομαι να εκφράσω τα συναισθήματα που με πλημμυρίζουν…»
-«Θέλω να ζητήσω ένα μεγάλο συγγνώμη από όλα αυτά τα παιδιά για τον πόνο που πέρασαν…»
-«Σκέφτομαι σε τι άδικο και άσχημο κόσμο έζησαν αυτά τα παιδιά που δε σεβάστηκε και απαξίωσε τις ζωές τους…»
-«Μέσα από το Crocus μάθαμε πολλά για σας, σας αγαπήσαμε, σας αισθανθήκαμε δικούς μας φίλους, συγκινηθήκαμε βαθιά με τις ιστορίες σας…»
Και μια υπόσχεση:
«Θέλουμε να σας υποσχεθούμε από τα βάθη της καρδιάς μας ότι θα προσπαθήσουμε όσο μπορούμε να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο. Θα παλέψουμε για έναν κόσμο δίκαιο, όπου όλοι οι άνθρωποι θα είναι ίσοι και θα έχουν αλληλοσεβασμό και αγάπη μεταξύ τους. Μόνο έτσι μπορεί να δικαιωθεί ο τόσο άδικος θάνατός σας…»
Η υπεύθυνη εκπαιδευτικός
Αγναντοπούλου Παρασκευή, ΠΕ02
